باید به بیدار شدن اندیشید .
و چرا این بیداری باید مصادف شود با ایام شهادت مولا .
بی ربط نیس .. که انسان های کاملی برای بیدار کردن ما باید خونشان ریخته شود .
ما برای چه احیا میگیریم ..؟ و چگونه احیا میمانیم؟ تا ازین تکرار خسته کننده خویشتن ، خویش را برهانیم ..
وقتی زندگی به شکل حیوانی رنگ روزمرگی به خود میگیرد ، به طور مرگباری ادمی را در خود فرو میکشد ..اووف بر این گنداب ، که دست و پا زدن در ان گرفتار شدن را مضاعف میکند ..
احیا بیش از مُسکِن بودن ، درمان مینماید .. .
من چگونه میتوانم در این احیا ، احیا کنم خود را ؟